Η Αγγελική Παρέμβαση στις Ανθρώπινες Ζωές

Δίνοντας οδηγίες για τη διαγωγή της λατρείας στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης, ο Παύλος γράφει: «Γι’ αυτό, η γυναίκα έχει χρέος να έχει εξουσία επάνω στο κεφάλι της, εξαιτίας των αγγέλων.» Ο Παύλος θεωρεί δεδομένο ότι όταν οι Χριστιανοί συναντώνται για λατρεία, άγγελοι επίσης θα παραβρίσκονται και θα συμμετέχουν.

This is the first in a series of six teaching letters called Because of the Angels. As an introduction, we will explore Biblical accounts of the ways that angels play a role in believers' lives.

Περισσότερο από μία φορά όταν η Ρουθ και εγώ προσκυνούσαμε μαζί, άκουσε τους αγγέλους να υμνούν. Συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε το προνόμιο να βιώσουμε ένα κομμάτι της συνολικής λατρείας του σύμπαντος, που εκτείνεται τόσο στον ουρανό όσο και στη γη. Έχω ακούσει παρόμοια μαρτυρία και από άλλους Χριστιανούς.

Στους Εβραίους 1:14 ο συγγραφέας λέει ότι οι άγγελοι του Θεού είναι «λειτουργικά πνεύματα, που αποστέλλονται προς υπηρεσία, για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία.» Η Ελληνική φράση «λειτουργικά πνεύματα» περιγράφει συγκεκριμένα πνεύματα που εκτελούν ιερατικές πράξεις λατρείας. Στην Εκκλησία της Καινής Διαθήκης, ο ουρανός και η γη αναμειγνύονταν μαζί στη λατρεία.

Διαδοχικές Αγγελικές Εξεγέρσεις

Η Βίβλος αποκαλύπτει μια διαδοχή αγγελικών εξεγέρσεων εναντίον του Θεού. Η πρώτη —και η πιο σημαντική— ήταν η αρχική εξέγερση του Εωσφόρου (ένας αρχάγγελος) που περιγράφεται στον Ησαΐα 14:12–14:

«Πώς έπεσες από τoν oυρανό,

Από μέρος μου, πιστεύω ότι το θεϊκό Πρόσωπο του οποίου η θέση Του φιλοδοξούσε ο Σατανάς να έχει, δεν ήταν του Θεού Πατέρα αλλά του Θεού Υιού (που αποκαλύφθηκε αργότερα στην ανθρώπινη ιστορία ως Ιησούς από τη Ναζαρέτ). Η διαμάχη μεταξύ αυτών των δύο έφτασε στο αποκορύφωμά της στο Σταυρό, όπου ο Σατανάς προφανώς νίκησε τον Ιησού, αλλά, στην πραγματικότητα, ο Ιησούς απογύμνωσε τον Σατανά από όλα του τα όπλα και τον άφησε εντελώς νικημένο. «και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες, τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν επάνω του θριάμβευσε εναντίον τους.», δηλαδή στον σταυρό.

Στην Αποκάλυψη 12:3–4 ο Σατανάς απεικονίζεται ως «ένας μεγάλος. φλογερός κόκκινος δράκοντας» του οποίου «η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των αστεριών τού ουρανού.» Προφανώς ως αρχάγγελος, ο Εωσφόρος (τώρα ο Σατανάς) είχε εξουσία πάνω στο ένα τρίτο των αγγέλων του ουρανού, οι οποίοι τον ακολούθησαν στην εξέγερση του και μαζί του εκδιώχθηκαν από τον ουρανό. Ο Σατανάς και οι άγγελοι που τον ακολούθησαν τότε στερέωσαν ένα αντίπαλο βασίλειο στα «ουράνια», κάπου μεταξύ τον τρίτο ουρανού (ο οποίος είναι ο τόπος κατοικίας του Θεού) και τον ουρανού που είναι ορατός από τη γη.

Παρόλο που το πεπρωμένο του Σατανά έχει τακτοποιηθεί αμετάκλητα από την ήττα του στο Σταυρό, η τελική κρίση δεν θα εκτελεστεί μέχρι το τέλος της χιλιετίας. Εκείνη τη χρονική περίοδο ο Σατανάς—μαζί με τον αντίχριστο—θα «ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιου... Και θα βασανίζονται μέρα και νύχτα για πάντα.»

Έκπτωτοι Άγγελοι πριν από τον Κατακλυσμό

Μια περαιτέρω παράβαση εκ μέρους των αγγέλων περιγράφεται στη Γένεση 6:1–2:

«KAI όταν οι άνθρωποι άρχισαν να πληθύνονται επάνω στο πρόσωπο της γης, και γεννήθηκαν σ’ αυτούς θυγατέρες, βλέποντας οι γιοι τού Θεού τις θυγατέρες των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίες, πήραν για τον εαυτό τους γυναίκες από όλες όσες διάλεξαν.»

Ποιοι είναι αυτοί οι «γιοί του Θεού;» Αναφέρονται δύο φορές στο βιβλίο του Ιώβ.

Στο Ιώβ 1:6: «Kαι κάπoια ημέρα, oι γιoι τoύ Θεoύ ήρθαν να παρασταθoύν μπρoστά στoν Kύριo, κι ανάμεσα σ’ αυτoύς ήρθε και o σατανάς.»

Και πάλι στο Ιώβ 38:7 όταν ο Θεός ρωτά τον Ιώβ: «Πού ήσουν… όταν τα αστέρια τής αυγής έψαλλαν μαζί, και όλoι oι γιoι τoύ Θεoύ αλάλαζαν;»

Ξεκάθαρα, και στα δύο αυτά εδάφια οι «γιοί του Θεού» ήταν αγγελικά όντα. Σίγουρα δεν υπήρχαν άνθρωποι όταν ο Θεός έθεσε τα θεμέλια της γης.

Υπάρχουν δύο εδάφια στην Καινή Διαθήκη που περιγράφουν την κρίση του Θεού για τους αγγέλους που αμάρτησαν με αυτόν τον τρόπο με ανθρώπινες γυναίκες. Στον Ιούδα 6 λέει: «και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, τους έβαλε υπό φύλαξη με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση τής μεγάλης ημέρας.»

Ξεκάθαρα αυτοί δεν είναι οι άγγελοι που συμμετείχαν στην αρχική εξέγερση του Σατανά, επειδή ο Σατανάς και οι άγγελοί του δεν είναι ακόμη περιορισμένοι, αλλά είναι ελεύθεροι και ενεργοί στα «ουράνια». Το αμάρτημα των αγγέλων στο οποίο αναφέρεται ο Ιούδας ήταν ότι εγκατέλειψαν την καθορισμένη κατοικία τους στον ουρανό και κατέβηκαν στο επίπεδο της γης, όπου συμβιούσαν με ανθρώπινες γυναίκες.

Ο Ιούδας συνεχίζει: «Όπως ακριβώς τα Σόδομα και τα Γόμορρα και οι γύρω απ’ αυτές πόλεις, που με τρόπο παρόμοιο μ’ αυτούς παραδόθηκαν στην πορνεία και παρασύρθηκαν σε αφύσικες σαρκικές σχέσεις και προβάλλονται τώρα μπροστά μας σαν παράδειγμα καταδίκης τους στην αιώνια φωτιά.»

Ο Ιούδας συγκρίνει τους έκπτωτους αγγέλους της εποχής του Νώε με τον λαό των Σοδόμων και των Γομόρρων επειδή και οι δύο ομάδες ήταν ένοχοι για το ίδιο αμάρτημα της πορνείας και αφύσικων σαρκικών σχέσεων.

Στο Β' Πέτρου 2:4–6, ο απόστολος ομοίως συνδέει τους έκπτωτους αγγέλους της εποχής του Νώε με τον λαό των Σοδόμων και των Γομόρρων:

«Eπειδή, αν ο Θεός δεν λυπήθηκε αγγέλους που αμάρτησαν, αλλά αφού τους έρριξε στον τάρταρο δεμένους με αλυσίδες σκότους, τους παρέδωσε για να φυλάγονται προς κρίση· και αν τον αρχαίο κόσμο δεν λυπήθηκε, αλλά, φέρνοντας κατακλυσμό επάνω στον κόσμο των ασεβών, διαφύλαξε όγδοον τον Nώε, ως κήρυκα δικαιοσύνης· και κατέκρινε σε καταστροφή τις πόλεις των Σοδόμων και της Γομόρρας, και τις αποτέφρωσε, κάνοντάς τες παράδειγμα εκείνων που πρόκειται να ασεβούν...»

Και στις δύο περιπτώσεις το αμάρτημά τους ήταν οι αφύσικες σαρκικές σχέσεις. Στο εδάφιο 4, η Ελληνική λέξη που χρησιμοποιείται είναι στον τάρταρο, που είναι μια λέξη που εμφανίζεται συχνά στην Ελληνική λογοτεχνία. Ο Τάρταρος έχει οριστεί ως «ένας τόπος εγκλεισμού τόσο κάτω από τον Άδη όσο ο Άδης είναι κάτω από τη γη».

Είναι εκπληκτικό πόσο καιρό ο Κύριος θα ανέχεται ορισμένες αμαρτίας στον κόσμο, αλλά υπάρχουν ορισμένα όρια που ο Θεός παρακολουθεί με ζήλια. Ένα τέτοιο όριο είναι αυτό που απαγορεύει τη σεξουαλική διαστροφή, είτε είναι μεταξύ αγγέλων και ανθρώπων είτε μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου. Όταν ξεπεραστεί αυτό το όριο, θα ακολουθήσουν γρήγορα οι αυστηρότερες κρίσεις του Θεού. Σε μια περίπτωση, η κρίση ήρθε σε μορφή κατακλυσμού. στην άλλη εξολόθρευσε ακαριαία τον πληθυσμό δύο ολόκληρων πόλεων.

Παρόμοιες αμαρτίες στην εποχή μας

Η Βίβλος δείχνει ξεκάθαρα ότι η συνουσία μεταξύ αγγέλων και ανθρώπινων γυναικών δεν σταμάτησε οριστικά τη στιγμή του κατακλυσμού. «Kατά τις ημέρες εκείνες ήσαν οι γίγαντες (Νεφελίμ) επάνω στη γη, και επιπλέον, ύστερα, αφού οι γιοι τού Θεού είχαν μπει μέσα στις θυγατέρες των ανθρώπων, και αυτές τεκνοποίησαν σ’ αυτούς· εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι ονομαστοί άνδρες από παλιά.»

Η Εβραϊκή λέξη nephilim (νεφελίμ) προέρχεται απευθείας από το Εβραϊκό ρήμα naphal, που σημαίνει «να πέφτω». Οπότε, οι Νεφελίμ, είναι έκπτωτοι άγγελοι. Υπήρχαν νεφελίμ επάνω στη γη «Κατά τις ημέρες εκείνες» (δηλαδή την εποχή του κατακλυσμού)—και επίσης μετά (δηλαδή μετά τον κατακλυσμό).

Όσοι γεννήθηκαν σε αυτήν την μεταγενέστερη περίοδο από αυτήν την αφύσικη ένωση ονομάστηκαν ήρωες. Η Ελληνική μυθολογία αφθονεί με περιγραφές τέτοιων ηρώων. Γεννήθηκαν όταν όντα που οι Έλληνες αποκαλούσαν θεούς είχαν σεξουαλική επαφή με ανθρώπινες γυναίκες. Αυτοί οι θεοί ήταν υπερφυσικά ισχυρά όντα που κατέβηκαν από ένα ανώτερο επίπεδο ύπαρξης. Η Βίβλος τους αποκαλεί νεφιλίμ. Στην πραγματικότητα ήταν έκπτωτοι άγγελοι.

Για να δώσω μερικά παραδείγματα, ο Δίας (ο «πατέρας» των θεών) ειπώθηκε ότι μεταμορφώθηκε σε κύκνου και πήγε με μια γυναίκα που ονομαζόταν Λήδα, η οποία του γέννησε τρία παιδιά. Σε άλλη περίπτωση, μεταμορφώθηκε σε ταύρου και πήγε με την Ευρώπη, η οποία του γέννησε τρεις γιους. Ένας άλλος «θεός» - ο Ποσειδώνας, ο θεός του ωκεανού - πήγε με μια γυναίκα και του γέννησε έναν γιο που ονομάστηκε Θησέας, ο οποίος έγινε ένας από τους πιο γνωστούς από τους Έλληνες ήρωες.

Θα μπορούσαν να προστεθούν πολλά άλλα παραδείγματα. Αυτοί οι μύθοι είναι σαν ένας ραγισμένος καθρέφτης, δίνοντας μια παραμορφωμένη αναπαράσταση γεγονότων που συνοψίζονται με ακρίβεια στη Γένεση 6:4.

Όπως έγινε κατά τις ημέρες του Νώε

Στο Λουκάν 17:26 ο Ιησούς μας προειδοποιεί: «Kαι όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Nώε, έτσι θα είναι και κατά τις ημέρες τού Yιού τού ανθρώπου.» Με άλλα λόγια, οι συνθήκες που σημάδεψαν τις ημέρες του Νώε θα ξανα χαρακτηρίσουν την περίοδο λίγο πριν κλείσει ο παρόντας αιώνας.

Κατά τις ημέρες του Νώε «Kαι η γη διαφθάρθηκε μπροστά στον Θεό, και η γη γέμισε ολοκληρωτικά από αδικία.» Σίγουρα και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά αναπαράγονται εμφανώς μπροστά στα μάτια μας σήμερα: ηθική διαφθορά και διαρκώς κλιμακούμενη βία.

Κατά τις ημέρες του Νώε, επίσης, η ανθρωπότητα εισέβαλε από αγγέλους από ένα υψηλότερο επίπεδο που έκαναν τις γυναίκες αντικείμενα της λαγνείας τους. Σήμερα, για άλλη μια φορά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι γεμάτα με αναφορές για «επισκέπτες από το διάστημα.» Μερικές φορές αυτές επιβεβαιώνονται από ζωντανές μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων.

Μπορούμε να απορρίψουμε αυτές τις περιγραφές γιατί τις θεωρούμε κατασκευάσματα, αλλά αυτό δεν εξηγεί την αυξανόμενη συχνότητά τους. Μια άλλη εξήγηση που προτείνεται από την Αγία Γραφή είναι ότι οι συνθήκες από τις ημέρες του Νώε αναπαράγονται. Έκπτωτοι άγγελοι ενεργούν ξανά στον πλανήτη γη.

Ένας Επίκαιρος Λόγος από τον Παύλο

Εάν η παραπάνω ερμηνεία της Αγίας Γραφής είναι σωστή, αποκαλύπτει μια νέα επείγουσα ανάγκη στις προειδοποιήσεις του Παύλου που δίνονται στους Α΄ Κορινθίους 11:2–16. Ο Παύλος δεν θεωρούσε την Εκκλησία ως μια μικρή ομάδα ανθρώπων που κρύβεται μόνη της σε κάποιο θρησκευτικό κτίριο. Αντιθέτως, θεωρούσε την Εκκλησία ως μέρος ενός τεράστιου δράματος που εκτείνεται τόσο στη γη όσο και στον ουρανό. Η συμμετοχή στις συναντήσεις τους δεν περιοριζόταν σε ανθρώπινα όντα, αλλά μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει αγγέλους, και καλούς και κακούς.

Συγκεκριμένα, ο Παύλος προειδοποίησε ότι οι γυναίκες που συμμετέχουν στη λατρεία της Εκκλησίας έπρεπε να έχουν επίγνωση της πιθανής παρουσίας καλών και κακών αγγέλων. Η κατάλληλη ανταπόκριση τους ήταν να σκεπάζουν το κεφάλι τους με το κατάλληλο κάλυμμα. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαίωναν ότι ήταν υπό την εξουσία που ο Χριστός έχει αναθέσει στην Εκκλησία Του. Έδωσαν επίσης τον δέοντα σεβασμό στους καλούς αγγέλους που θα μπορούσαν να είναι παρόν και ταυτόχρονα προστατεύονταν από ακάθαρτες πνευματικές επιρροές που θα μπορούσαν να προέλθουν από κακούς αγγέλους.

Οι οδηγίες σχετικά με τη λατρεία που δίνει ο Παύλος στους Α Κορινθίους 11:2–16 μπορούν να συνοψιστούν σε μία λέξη: Ευλάβεια.

«Πού είναι η Ευλάβεια μου;»

Στην εποχή του Μαλαχία, ο Κύριος κατηγόρησε τον λαό Του με ανειλικρίνεια στη λατρεία τους. Ήταν πολύ θρησκευόμενοι, αλλά ήταν ανευλαβής. Στο Μαλαχία 1:6 ο Κύριος λέει:

«O γιος τιμάει τον πατέρα,

Μετά στο Μαλαχία 1:14 καταλήγει:

«Επειδή, εγώ είμαι μέγας βασιλιάς…και το όνομά μου είναι τρομερό ανάμεσα στα έθνη.»

Σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς υπάρχουν ορισμένοι κανόνες συμπεριφοράς που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σχετίζονται με τον βασιλιά τους. Ονομάζουμε αυτούς τους κανόνες πρωτόκολλο.

Όπως ένας επίγειος βασιλιάς, έτσι και ο Κύριος έχει το πρωτόκολλο Του. Μερικές από τις απαιτήσεις του πρωτοκόλλου του ουρανού δηλώνονται στους Α΄ Κορινθίους 11:2–16. Μας υπενθυμίζουν ότι οι Χριστιανοί στη λατρεία τους δεν είναι απλώς μια μικρή απομονωμένη ομάδα. Αντίθετα, ο Παύλος λέει, «Eπειδή, νομίζω ότι ο Θεός απέδειξε εμάς τους αποστόλους τελευταίους, σαν καταδικασμένους σε θάνατο· επειδή, γίναμε θέατρο στον κόσμο, και σε αγγέλους και σε ανθρώπους.» Είδαμε ότι οι «άγγελοι» περιλαμβάνουν και καλούς και κακούς αγγέλους.

Ως ένδειξη του σεβασμού μας για τον Κύριο, αλλά και προς το συμφέρον μας, πρέπει να μελετήσουμε και να ακολουθήσουμε τις απαιτήσεις του πρωτοκόλλου του ουρανού.

Το θέμα της επόμενης επιστολής μου θα είναι Πόλεμος στα Ουράνια Μέροι.